Moja poezja: Mam taki ogień, taką burzę wewnątrz...

Mam taki ogień, taką burzę wewnątrz Od której serce mi trzaska na kawałki Podczas gdy otwieram powieki w środku nocy I widzę wyspę w miejscu nieistniejącym, I świat mi się objawia: Różowy o świtaniu, Obnażony dniem porannym, Jak cudowna kobieta leżąca gdzieś na plaży. (O Boże, wierszu zwariowany i bezsemsowmy, po burzliwych drogach słowa i natchnienia.) Isabel Sabogal Dunin - Borkowska Lima 1986 Z tomiku wierszy "Daremne zrywy" wydanego w Limie, w 1988, w języku hiszpańskim. (Napisałam ten wiersz po hiszpańsku i przetłumaczyłam go potem na polski.)